Geçen yıl Temmuz ayında "milli mücadele simgesi" 105 yaşındaki Yeni Adana kapanmıştı.
Gerekçesi ekonomik krizdi.
Yeni Adana son nefesini verirken Kültür Bakanlığı, CHP'li belediyeler, Adana'dan yetişmiş Sabancı gibi büyük işadamları ve bölgenin sivil toplum örgütleri sessizce izledi.
Oysa Kuvvacı Yeni Adana, işgalci Fransızların Adana'dan kovulmasında büyük rol oynamıştı.
Tren vagonunda çıkarılan gazete, eşek sırtında Anadolu'daki direnişçilere ulaştırılarak mücadeleye moral destek sağlanmıştı.
Bir yıl sonra.
Yine Temmuz ayı.
Yeni Adana'nın 70 yıllık imtiyaz sahibi ve fiilen yöneticisi olan Çetin Remzi Yüreğir, 87 yaşında hayata gözlerini yumdu.
Direnişçiydi.
Uzun yıllar boyunca sadece gazetecilik yaparak mücadele etti.
Gazeteyi yaşatmak için arazilerini, evlerini sattı.
XXX
Robert Kolej mezunuydu.
Gerçek bir beyefendiydi.
Sosyal demokratların ağabeyiydi.
Yeni bir teşkilat kurulacağı zaman, Ankara'dan gelenler önce onu ziyaret ederdi.
Babası gibi kendisi de CHP'liydi.
CHP Adana İl Başkanlığı yaptı.
12 Eylül darbesinden sonra SODEP'in kurucuları arasında yer aldı.
XXX
Yeni Adana bir gazetecilik okulu, Çetin Bey başöğretmendi.
Ben de gazeteciliğe Yeni Adana'da Çetin Remzi Yüreğir'in yanında başlamıştım.
Henüz 18 yaşındaydım, tashih yapıyordum.
Çetin Bey genelde sert bir ifadeye sahipti.
Ancak ilk karşılaşmamızdan aklımda kalan gülümseyerek yanıma yaklaşmasıydı.
Bir süre sohbet ettik.
Daha sonra ilgisini hiç eksik etmedi. Haberin yanı sıra makale yazmama, gazetede çalışırken üniversitede okumama izin verdi.
Yazıları eleştirirken "bu olmamış" demez "şöyle olsa nasıl olur" diye sorardı.
Devrik cümle ustasıydı.
Meslekteki ilk ve tek öğretmenimdi.
Onun doğru yönlendirmesi ile gazetecilikteki ilk ödüllerimi Yeni Adana'dayken kazanmıştım.
Çetin Bey...
Laik demokratik cumhuriyetin güçlü bir savunucusuydu.
Yeni Adana'nın Fransız İşgalinde verdiği mücadeleyi, daha sonra Türkiye Cumhuriyetinin ilkelerini korumak için sürdürdü.
O da babası gibi Kuvayı Milliyeciydi...
Korkusuz bir adamdı...
XXX
Yeni Adana'dan çok sayıda ünlü isim geçti.
Yaşar Kemal, Demirtaş Ceyhun, Oktay Ekşi, İlhan Selçuk bunlardan ilk akla gelenler...
Benim gibi birçok gence "gerçek gazeteciliğin ruhu" Yeni Adana'da aşılandı.
Zaten Yeni Adana'ya 1965 yılında "Dünya Basın Başarı Ödülü" verilmesinin nedeni de mücadeleci bir ruha sahip olmasıydı.
ABD'deki ödül töreninde...
Gazete büyüklüğünün makine parkları ve sayfa sayılarıyla değil, ruhuyla ölçüldüğüne ve Yeni Adana'nın bu ruha sahip olduğuna dikkat çekilmişti.
Peki neyi temsil ediyordu o ruh?
Yeni Adana'nın duruşu Yüreğir Ailesinin geçen yılki "veda" mesajına şöyle yansımıştı:
"Yayın hayatı boyunca Atatürk ilke ve devrimlerini sonuna kadar savunmuş, laiklik ve halkçılık ilkelerinden, demokratik ve sosyal devlet anlayışından taviz vermemiş, ulusalcı çizgisini değiştirmemiş, Türkiye'nin bir hukuk devleti olması için mücadelesini her alanda sürdürmüştür..."
XXX
Çetin Bey vefat etti, ama Yeni Adana'yı hayata döndürmek mümkün.
İnsanlar öldükten sonra arkasından hep iyi konuşulur.
Ancak...
Söz yetmez.
Sosyal demokrat Çetin Bey'in mirasını ayağa kaldırmak gerekir.
Görev başta CHP'li belediyeler olmak üzere Adana halkınındır...
Böylesine güçlü, mazisi gurur veren, 105 yıllık çok değerli bir marka heba edilemez.
Aslında böylesine güçlü bir markanın değerini bilmesi gereken öncelikle Adanalı işadamlarıdır.
Çünkü bu...
Laik demokratik cumhuriyetin bayrağını dalgalandırma mücadelesidir.
Bugün Adana'da özgürce yaşayan, iş yapan, makam mevki sahibi olan herkesin Çetin Bey'e, babası Ahmet Remzi Yüreğir'e, Fransızları Adana'dan söküp atan Kuvayı Milliyecilere borcu var...