Anadolu’nun son göçerleri olan, yaşam şekilleriyle dikkat çeken ve belgesellere konu olan Sarıkeçili yörükleri, keçilerini otlatacakları alanlar azalınca ilginç yöntemler geliştiriyorlar. Keçilerini otlatmak için, halen bakir olan Dana Adası’na teknelerle taşıyorlar. Keçiler bir dönem burada otladıktan sonra yine teknelerle geri getiriliyor.
Ağırlıklı olarak Mersin Silifke’de, kısmen de Bozyazı ilçesi sınırlarında, Toros Dağlarının eteklerinde yaşayan Anadolu’nun 1000 yıllık konargöçerlerinin buldukları bu yöntem şöyle işliyor: Keçiler ana karadaki dağdan sahile getirilip teknelere bindiriliyor. Tekneler, Dana Adası’nın sahiline vardıklarında mümkün olduğunca karaya yanaştırılıyor. Ancak yine de keçiler sahile birkaç metre kala denize bırakılıyor ve buradan yüzerek karaya ulaşmaları sağlanıyor.
Ada'ya su taşıyorlar
Keçilerin Dana Adası’nda kalma süresi, iklim koşulları ve yiyecekleri bitki yeterliliğine göre değişiyor. Ancak bir sorun var ki keçiler her ne kadar tuzlu suyu sevse de Dana Adası’nda deniz suyu dışında su bulunmuyor. Sarıkeçililer bu sorunu da yine “taşıma” yöntemle çözüyor. Ada’da oluşturdukları su alanlarına ana karadan su taşıyorlar.
Keçiler, Ada’daki otlama dönemleri sona erince yeniden teknelerle ana karaya taşınıp daha ılıman olan yerlere göç başlıyor. (DHA)