Kardelen, 65 yaşında. Altı kızı ve çokça torunları var. Eşi emekli olduktan sonra şehirden kaçıp dağ eteğinde bir ev yapıyorlar.
Bu ev için “eşimle hayalimizdi” diyor. Uzun yıllar süren bir emekle evlerini çevreleyen ve meyve ağaçlarıyla dolu, koca bir bahçeye sahip oluyorlar. Kardelen, son yıllarda tüm enerjisini ve zamanını bu bahçedeki işlere ayırıyor.
Kardelen’e “hikayen nerde başlıyor?” diye sorduğumda “hikayem benden önce başlıyor” diye cevapladı beni.
Hikayesi kendinden öncesine dayanan ve hayatı boyunca bu hikayenin yükünü taşıdığını söyleyen Kardelen, bu hikayenin ağırlığını şöyle ifade ediyor:
“Bu ağaçlar kalem olsa, bu otlar hepsi kağıt olsa anlatmaya yetmez”
Unutmayın hikayeler bizi birbirimize bağlar. Gelin Kardelen’in hikayesini birlikte dinleyelim.