Fosforlu Cevriye sahnede parlıyor

Suat Derviş’in ölümsüz eseri “Fosforlu Cevriye” sahneye taşındı.

1960’lı yıllarda Gülriz Sururi tarafından uyarlanan ve Ankara Devlet Tiyatroları tarafından sahnelenen Fosforlu Cevriye, bu kez Yelda Baskın’ın yönetmenliğinde İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Şehir Tiyatroları tarafından sahneleniyor.

Birgün’den Eda Köprü Yılman’a konuşan yönetmen Baskın, “Böylesi kıymetli, biricik isimlerle yan yana gelmek benim için onur verici. Bir yanda Suat Derviş, bir yanda Gülriz Sururi öte yanda Fosforlu Cevriye! Böylesi kült bir roman karakterini sahneye taşırken özellikle romanın okurlarına karşı sorumluluk hissediyordum. Sırtımı romana dayayarak, sahnede kurulmasını istediğim dünya için çeşitli değişiklikler yaptım. Sonra Dramaturg Gökhan Aktemur ile metnin dramatik yapısını daha da güçlendirmek için çalıştık. Yeni şarkılar ekledim ve bazı şarkı sözlerini yeniden yazdım. Müzikler ve şarkılar değişti. Umarım bu ağır sorumluluğun altından kalkabilmişizdir” dedi.

Oyunun Suat Derviş’in 50. ölüm yıldönümünde sahnelenmesinin planlı bir çalışma olduğunu söyleyen Baskın, “Bu müzikalin Şehir Tiyatroları’nda sahnelenmesi Genel Sanat Yönetmeni Ayşegül İşsever’in hayaliydi. Göreve gelir gelemez harekete geçti. Böylece Suat Derviş’in 50. ölüm yıldönümünde oyunumuz prömiyer yaptı” diye konuştu.

“Nev-i şahsına münhasır bir karakter”

Fosforlu Cevriye’ye hayat veren Irmak Örnek ise “Suat Derviş’i araştırdım, hakkında podcastler dinledim, makaleler okudum. Bu süreçte dramaturgumuz Gökhan Aktemur provaya muazzam detaylı bir dosya ile geldi ve yükümüzü ciddi anlamda hafifletti. Seyrettikçe Suat Derviş’in fahişesi Fosforlu Cevriye’nin ne kadar nev-i şahsına münhasır bir karakter olduğunu defalarca gördüm” ifadelerini kullandı.

“İstanbul’un kokusu geldi burnuma”

Sümbül Dudu rolündeki Binnur Şerbetçioğlu ise “Suat Derviş'in röportajlarını okuduğum zaman, mekân, kişiler, dokular, deniz, gökyüzü öyle betimleniyordu ki tüm renkleriyle, karşınızdaydı... Galata, Beyoğlu, Tarlabaşı, Yüksekkaldırım, Barba'nın meyhanesi, Haliç Köprüsü, kıyıları, sokakları, evleri ile yaşıyordu... Belki İstanbul'u hiç yaşamamış bir insan bile Suat Derviş'ten birkaç paragraf okusa, İstanbul'u tanımak için yanıp tutuşacaktı. Metni okuduğum zaman İstanbul'un kokusu geldi burnuma” dedi.