Kıbrıs Harekatı'nda yer alan Gemici, küvete sığınan Rum aileyi anlattı: Onları çok merak ediyorum

Kıbrıs Barış Harekatı'nda yer alan gazi Mehmet Gemici (72), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin (KKTC) 40'ıncı kuruluş yıl dönümünde yaşadıklarını anlattı. Gemici, harekatta en çok etkilendiği olayın Rum evlerini kontrol ederken küvette karşılaştığı anne ve çocukları olduğunu söyleyerek, "Küvette sarı saçlı bir kadın ve kolunun altında 2 çocuk vardı. O an küçük kız kardeşim gözümün önüne geldi. Kapıyı kapattım ve oradan çıktım. Kadın hayattaysa keşke ortaya çıksa, görmek çok isterim" dedi.

1974'te Ada'da yapılan 2 çıkartmada da görev alan Gemici, "Birinci harekatta 20 Temmuz'da Kıbrıs'a gittiğimizde "Günyeli" diye bir yere atladık. Arkadaşlar, herkes sağa sola düştü. Kiminin paraşütü açıldı, kimininki açılmadı. Belli bir yerde toplandık. Akşam Lefkoşa'ya taarruza gittik. Ertesi günü tekrar harekat başladı. Birinci harekat 2 gün, ikinci hareket 3 gün olarak toplam 5 gün sürdü. İkinci harekat bittikten sonra Beşparmak Dağları'nda nöbet tutuyoruz. Yanımda bir arkadaşım şehit oldu. Onun üzerine atladım. Kaburga kemiğimde çatlama oldu, nefes alamadım. Beni hastaneye götürdüler. 20 gün kaldım. Daha sonra terhis edildim" dedi.

Gemici, harekatta yaralandığını ancak ailesine öldüğünün söylendiğini belirterek, eve döndüğünde tüm ailesinin büyük şaşkınlık yaşadığını anlattı.

"Kapıyı kapattım oradan çıktım"

Gemici, harekatta kendisini en çok etkileyen olayı şöyle anlattı:

"Gemikonağı'na geldiğimizde komutanımız bizi buradaki evleri kontrol etmemiz için görevlendirdi. 3 arkadaş bir eve girdik. Kapıyı açtım, genişçe bir banyo vardı. Banyonun içerisinde uzun bir küvet. Hiç unutmam o gece de rüyama girdi. Küvette sarı saçlı bir kadın, kolunun altında da 2 çocuk vardı. Şehit olarak bildirilmemden çok bu olay beni etkilemiştir.

"Kadının gözleri ceviz gibi oldu beni görünce, sanki yerinden çıkacak. O an gözümün önüne küçük kız kardeşim geldi. Çocukları ona benzettim. Kapıyı kapattım oradan çıktım. Aslında içeride bir kadın ile 2 çocuk küvete sığınmıştı.

"Kadın hayattaysa keşke ortaya çıksa, 'Bir Türk askeri çıktı ve bizi öldürmedi' dese. O kadını ve çocukları şu an görmek çok isterim. Böyle televizyona çıksa ya da haber verse bir şekilde, o kadar merak ediyorum ki, benden sonra ne oldu, onu da bilmiyorum.

Halen diyorum ki acaba kadın yaşıyor mu, çocuklar yaşıyor mu? Beni eğer duyarsa, bir şekilde görürse ben Ankara Muharip Gaziler Derneği'ndeyim, beni bulmasını çok isterim." (DHA)