IŞİD’li baba böyle kaçmış! Annenin “kocam çocuklarımı dini eğitim için kaçırdı” feryadı, “soyut beyan”mış

ERSAN ATAR

Kısa Dalga, çocukları kocası tarafından kaçırılan anne Nejla Ataş’ın yürüttüğü hukuk mücadelesinde yaşanan sıra dışılıkları gösteren mahkeme belgelerine ulaştı.
Anne Nejla Ataş, kocasının çocuklarını kaçırmasının ardından sonra bir televizyon programına katılmak için önce İstanbul’a gitti. Burada kendisine durumu savcılığa bildirmesi tavsiye edildi. Nejla Ataş bunun üzerine 21 Eylül’de İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’na başvurarak, çocuklarının kocası tarafından kaçırıldığını, çocuklarının bulunmasını istedi. Nejla Ataş aynı zamanda hem kendisi hem de çocukları için koruma kararı alınmasını istedi.

İstanbul Başsavcılığı soruşturma başlatırken, “koruma kararı” ile ilgili talebi “derhal” Aile Mahkemesi’ne bildirdi.

KORUMA KARARI: UYMAZSAN HAPİS CEZASI VAR

Başvuruyu, İstanbul 1. Aile Mahkemesi inceledi. Aile Mahkemesi, 22 Eylül tarihli kararında kadının beyanlarını yeterli buldu ve “Tedbir kararı verilebilmesi için kesin ve kuvvetli şüphe varlığının ispatına ihtiyaç yoktur. Şüphenin varlığı koruma ve tedbir kararı verilebilmesi için yeterlidir” diyerek hem anne hem de o tarihlerde babanın elinde bulunan iki çocuk için koruma kararı verdi.

Aile Mahkemesi, kararının birer örneğini, İstanbul Başsavcılığı ile Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü’ndeki Şiddeti Önleme ve İzleme Merkezi’ne (ŞÖNİM) gönderdi. Mahkeme’nin “çocuklara yaklaşmamayı” da içeren kararında, baba Savaş Ataş’ın bu karara uymaması halinde 3 günden 10 güne kadar zorlama hapsine mahkum edileceği, kararın gereklerini yerine getirmemeye devam ederse bu hapis cezasının 30 güne kadar çıkacağı uyarısı yer aldı.

"SOYUT İDDİA” DENİLEREK YAKALAMA ÇIKARILMADI!

Aile Mahkemesi’nin bu kararının hem savcılığa hem de Aile ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü’ne bildirildiği için çocuklarının bulunup getirilmesini bekleyen anne Nejla Ataş, süreç böyle işlemeyince 12 Ekim’de yeniden aynı Aile Mahkemesi’ne başvurdu.
Anne Nejla Ataş ikici başvurusunda, çocuklarının halen babasının elinde olduğunu, korumasız olduklarını, dolayısıyla da baba Savaş Ataş’ın mahkemenin 22 Eylül’de verdiği kararın gereklerini yerine getirerek çocuklarından uzak durmadığını, aksine kaçırmaya devam ettiğini bildirdi. Anne Ataş, bu nedenlerle baba Savaş Ataş hakkında, 22 Eylül’deki karar uyarınca “zorlama hapsi” kararı verilmesini, buna bağlı olarak da hakkında yakalama kararı çıkarılmasını istedi.

Daha önce Savaş Ataş’ın koruma kararına uymaması halinde hapis cezası verileceğini karar altına alan Aile Mahkemesi bu kez anne Nejla Ataş’ın başvurusunu ilginç bir gerekçeyle reddetti. Mahkeme, annenin çocuklarının dini eğitim için kaçırıldığı iddiasını “soyut beyan” olarak kabul etti. Kendisinden hapis cezası vermesi ve yakalama çıkarması istenen Aile Mahkemesi, ikinci kararında şöyle dedi:

“6284 Sayılı yasa uyarınca uygulanmasına karar verilen tedbir kararını ihlal ettiği bildirilerek zorlama hapsi uygulanmasına ilişkin talepte bulunulmuş ise de talebin şiddet mağdurunun beyanına dayandığı, evrak ekinde mağdurun beyanını destekler ve karşı yanın (Savaş Ataş) mahkememiz tedbir kararını ihlal ettiğini gösteren hiçbir somut delil bulunmadığı, bu tarz bir ihlalde yalnızca hakkında tedbir kararı alınan taraf (Nejla Ataş) beyanlarıyla yetinilemeyeceği, soyut beyanlara dayanılarak tazyik hapsi (zorlama hapsi) kararı verilemeyeceği 6284 sayılı yasanın 13/1. Maddesi ile düzenlenen tazyik hapsi şartlarının oluşmadığı sonuç ve kanaatine varılmakla talebin reddine karar verildi.”
Aile Mahkemesi bu sonuca vardığı için de yakalama kararı gündeme gelmemiş oldu. Savaş Ataş’ın aranmasına, Kısa Dalga’daki haberlerden sonra başlanıldı.

“MAHKEME KARARI YASAYA AYKIRI”

Anne Nejla Ataş’ın avukatı Murat Yıldız, Aile Mahkemesi’nin kararını şu sözlerle değerlendirdi:

“Babanın yaptığı işlem öncelikle, Anayasa’nın, eğitim öğrenim hak ve ödevini düzenleyen 42. Maddesine aykırıdır. Aile Mahkemesi’nin verdiği bu ret kararı, 6284 sayılı Kanuna aykırıdır. Türkiye’nin taraf olduğu Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi, çocuğun yüksek yararı ilkesini gözetir. Bu sebeple tüm yargı mercilerinin çocukların ivedi olarak anneye teslimi için gerekli kararlılığı göstermesi gerekir.”