Çılgın bireysel performanslar NBA’i yeni yılda sallıyor. 1 haftalık bir pencerede, 2022’nin son günlerinde Luka Doncic 60 sayı 21 ribaund 10 asistlik çılgın performansla şoka sokarken, 2023’ün daha 2. günündeyse Donovan Mitchell bizlere 71 sayı 8 ribaund 11 asistlik bir resital sundu.

Luka’nın 60-21-10’luk triple double’ı NBA tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir istatistik. Wilt Chamberlain’in bile kariyerinde böylesine bir başarısı yok. Ki bu Luka’nın yaptığının ne denli ilahi seviyede olduğunu bizlere gösteriyor. Donovan Mitchell’in 71 sayılık performansı ise 2005-2006 sezonunda Kobe Bryant’ın Toronto Raptors’a attığı 81 sayıdan beri kaydedilen en yüksek 2. sayı oldu. Bunun yanında Mitchell bir maçta 65 veya daha fazla sayı atıp yanına 10’dan fazla asist ekleyebilen tarihteki ilk oyuncu oldu.

Tabii bu iki sıra dışı tarihi performansın yanında yeni yıla girişte başka büyük performanslarda geldi. Mitchell 71 sayı attığı aynı gecede Klay Thompson 54 sayı, LeBron James 43 sayı ve Joel Embiid ise 42 sayı attı. Onların devamında da Giannis Antetekounmpo sazı eline aldı üst üste maçlarda ligi ateşe verirken Washington Wizards karşısında kariyer rekorunu kırdı ve 55 sayı attı. Yani anlayacağınız bir iki oyuncudan değil, makul bir oranda lige yayılmış skor ateşinden bahsediyoruz.

Bunun geçici olmadığını sayılarla desteklemek mümkün. Daha sezonun yarısını yeni yeni geçerken şimdiden 12 farklı oyuncudan 50 sayı veya üzeri performanslar gördük. On yıl önce, 2012-13'te sadece üç oyuncu 50 sayılık performanslara sahipti. 90'lar, 80'ler ve 70'ler boyunca, sezon başına 50 sayılık maçların sayısı hemen hemen tek haneli rakamlardaydı.

NBA’de en çok 50 sayı veya üzeri performansın görüldüğü sezon 47 ile tarihi 1961-1962 sezonu. Aynı zamanda Wilt Chamberlain’in 100 sayı atarak NBA sayı rekorunu kırdığı ve sezonu 50,4 sayı ortalaması ile tamamladığı sezon olarak da bilinir. İçinde bulunduğumuz sezonun, 61-62 sezonunu yakalaması zor. Ama şu anda sezonun yarısını biraz geçerken 16 adet 50 sayı ve üzeri performans gördük. Kısacası bu sezon 1. olmasa bile Rushmore dağında yer almaya aday konumda.

61-62 sezonundan farklı olarak öne çıkartılması gereken önemli bir şey var. O da bu sezonki 50 sayılık performansların çeşitliliği. Rekor sezon olan 61-62’de 47 adet 50 ve üzeri performansın 45’i tek bir isim Wilt Chamberlain’den gelmişti. Kalan ikisi ise Elgin Baylor ve Jerry West’den gelmişti. Bu sezonki 16 adet 50 sayı ve üzeri performans 12 farklı oyuncudan geldi. Bu çeşitlilik modern oyunun yetenek baremi olarak nereye geldiğine dair önemli bir gösterge.

Eğer parametreyi bir nebze düşürür ve 40 sayılık maçlara bakarsak ortaya çıkan tablo daha da dudak uçuklatıcı. Sezonun yarısını biraz geçtiğimiz dönemde 40 sayı ve üzeri performansları ligde şu ana kadar yaklaşık 92 defa gördük. Bu rakam halihazırda NBA tarihinde en çok 40 sayı ve üzeri atılan 9. Sezon yapmaya yetiyor. Bizler ise sezonun yarısını yeni bitirdik. Bu alandaki rekorda şaşılmayacağı gibi 142 defa ile 1961-1962 sezonunda ama bu sezon 50 sayı bareminde olmasa da 40 sayı bareminde 61-62’yi devirmeye aday gibi.

Hücumlar NBA’i Kırdı Mı? Bu Ne Hal?

Bilgisayar oyunu kıvamındaki performanslar dudak uçuklatıcı olmakla beraber birçok insanda ‘savunmalar artık bitmiş’ izlenimi yaratabilir. Bu izlenim büyük oranda yanlış olmakla beraber doğru olabilecek yerleri var. NBA’de normal sezonun iyiden iyiye rölantiye alınması, takımların yer yer geçiş hücumlarında adeta yürümesi diğer tarafta daha canlı ve diri bir takım olması durumunda o takımın sayı bulmasını çok kolaylaştırıyor. Günümüz NBA’inde gereken eforu ortaya koymazsanız ligin en iyi takımı da olsanız ligin en kötü takımları arasında lanse edilen bir takımdan 150 sayı yiyebiliyorsunuz (bakınız Oklohoma – Boston).

Fakat bazı şeylerin düşük viteste oynanması, eforun seçici şekilde harcanması buna tek başına bir açıklama olamaz. Başka neler oluyor?

Öncelikle takımlar bir bütün olarak daha fazla skor üretiyor. Ortalama bir NBA takımı bu sezon maç başına 113,8 sayı atıyor. Bu, 1970'ten beri tutturulan en yüksek ortalama. On yıl önce bu ortalama 98.1'di. Aynı zamanda takımların temposu çok artmış durumda. Bu da maç başına yapılan hücum sayısında artış demek. Son 5 sezondur takımlar maç başına neredeyse 100 hücum pozisyonu oynuyor. Bu da yine 1980’lerden beri görmediğimiz değer. Daha fazla hücum pozisyonu = daha fazla şut = herkes için daha fazla sayı. Geçmiş yıllara göre skor pastası önemli bir oranda büyüdü.

Bu pastanın büyümesi eskiden sadece en iyilerin yapabildiği türden nadir istatistiki performansların daha lig genelinde görülmesine yol açtı. Çünkü günümüz NBA’inin eşsiz yetenek baremi sayesinde fırsatın gelmesi durumunda 50 sayı veya üzerini atabilecek birçok oyuncu var.

Birçok insan yetenek kıyasına girdiğinde bunu en tepeye bakarak yapma hatasına düşüyor. Günümüz NBA’i farkını en tepede değil, ‘orta seviye’ diye tanımladığımız oyuncularda yapmış durumda. Günümüzün ‘orta seviye’ diyebileceğimiz oyuncularının yetenekleri eski dönemdeki muadillerine çok daha yüksek. Bu da elinin sıcak olduğu bir gece 50 sayı atabilecek kapasitede olan rol oyuncularını görmemize yol açtı. Buna belki bu sezondan (şimdilik) verilebilecek bir örnek yok ama geçen sezon maç başına 14,3 sayı ortalamasıyla oynayan Sadiq Bey’in bir gece Orlando Magic karşısında 51 sayı atması argümanımıza iyi bir destek olabilir.

Pasta büyüdü ve pastayı yiyen isimler hücum tarafında çok daha tehlikeli hale geldi. Bu da bizlere bir hücum şöleni izletiyor. NBA yaratılan trendlere kendi içinden cevaplar bulur. O yüzden savunma severler endişeniz olmasın. Play-offlar çok uzak değil!